संमृद्धि , मैले तिमीलाई देखीन !

मेरो देशमा तिमी आयौ भन्छन्
एक थरीले तिम्रो बखान गर्छन्
भाषणहरुमा त खुब आयौ रे
तर खै कहाँ आयौ मैले देखीन !

के तिमी उत्तरबाट चुच्चे रेलमा आयौ ?
की दक्षिणबाट पानीजहाजमा छीर्यौ ?
पूर्वबाट सूर्य संगै कतै हावाको बिजुली
अनि पश्चिमबाट ग्याँसपाइपबाट आयौ की ?

तिम्रो दर्शन पाउने आशामा मैले
कति पसिना शरीर मै सुकाएँ
ठेला उठेका हत्केला जोडेर
तिम्रो स्वागतमा रातदिन बिताएँ !

तिमी कस्ति छौ समेत थाह नहुँदा
तिम्रो नाम बिजुलीको खम्बामा टांगीएछन्
अनि शहर भरीको भित्ता रंगीएछन्
तर पनि मैले तिमीलाई देख्न सकिन !

तिम्रो आगमनको आशामा पर्खदा
उमेर ढल्कने खतराको भयले म
चालीस कटेपछी रमाउला भनेर
मरुको प्रचण्ड तापमा रगत सुकाउँदैछु !

सुन्दछु मेरो पसिनाको मूल्यले गर्दा नै
मेरो जन्मभूमीको अर्थतन्त्र थामिएको छ
नेपाल आमाका लाखौं सपुतहरूको श्रम
पराइ माटोमा पसिना बनी बगिरहेको छ !

समुन्नतिको पर्खाईमा सुकेका यि नयन
तिम्रो आगमनको आशामा टोलाइरहेछन्
मेरो जिवनमा तिमी संग भेट नभए पनि
आगतका पुस्ता संग तिम्रो भेट होस ,
आगतका पुस्ता संग तिम्रो भेट होस ! !

-विकास आचार्य, धरान
२०७५/०१/०३/०३