पैंतालिस साल भाद्र पाँच गते आईतवार, बिहान भईसकेको भए पनि मेरो लागी राति नै थियो । पन्ध्र बर्षे ठिटाहरु बिहान पाँच पनि नबजी कहाँ उठ्छन र ? चार बजेर चौवन्न मिनेट पैंतिस सेकेण्ड गएको रहेछ मस्त निन्द्रामा भएको मलाई सँगै सुतेको दाजुले "उठ भुँईचालो आयो " भनेर धकेल्नु भयो । म अत्तालिएर जुरुक्क उठे , देख्छु दाजु छेउको काठको भर्र्याङ्बाट दश खुड्किलो एकै पल्टमा झर्नु भयो । दाजु भुँईचालोको बेगले झर्नु भएको हो कि छिटो उत्रिनु भएको मैले बुझ्न सकिन । म भने नजिकै खाटको छेउमा रहेको चप्पल खोज्न लागेछु ।
